تاریخچه گردشگری سلامت:
تاریخچه گردشگری سلامت به هزاران سال پيش باز مي‌گردد، سومریان (حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح) یکی از اولین مجموعه‌های شناخته شده سلامت را در اطراف چشمه‌های آب گرم بنا کردند. این مرکز سلامتی شامل معابد با شکوه در کنار استخرهای جاری بود.
زوار يوناني به مكاني مقـدس موسـوم بـه “اپيدوريا” در خليج سارونيك مي‌رفتند تا از آسـلكپيوس خـداي سـلامتي، شـفا و درمـان بگيرند. در اين مكان افراد مجربي نيز حضور داشتند كه به معالجه و درمـان بيمـاران مـي‌پرداختنـد. در قـرن۱۸ ميلادي، ثروتمندان اروپايي و بويژه آلماني‌ها تمايل داشـتند كـه بـا هـدف آرامـش و سلامتي به كنار رود نيل مسافرت نمايند.
گردشگری سلامت شاخه‌های متعددی دارد:
- گردشگری پزشکی (Medical tourism)
- گردشگری درمانی (طبیعت درمانی) (Curative tourism)
- گردشگری تندرستی (Wellness tourism)
گردشگری پزشکی رایج ترین و مهم‌ترین زیر شاخه گردشگری سلامت است.
يكی از دلایل مهم جهت مسافرت به دیگر کشورها برای انجام امور پزشکی، راحتي و زمان انتظار کوتاه است. در برخي كشورها كه سيستم خدمات درماني عمومي متداول است معمولاً زمان زيادي بـراي پاسخگويي به نياز شهروندان صرف مي شود و بيمـاران ناگزيرنـد مـدت طـولاني در انتظـار رسيدگي به وضعيتشان باشند. به عنوان مثال، در انگلستان و كانادا بیماران جهت پيوند مفصل ران يك سال و يـا بيشتر در نوبت انتظار قرار می‌گیرند. لیکن، در کشورهای پذیرای گردشگر سلامت، بيمـار مي‌تواند يك روز الی دو روز پس از ورود تحت مراقبت و درمان قرار گيرد.
از دیگر دلایل، هزینه‌های پایین درمان‌های تخصصی در کشورهای پذیرای گردشگر سلامت، نسبت به کشور مبدا گردشگر می‌باشد.