تشخيص پيش از لانه گزيني جنين (PGD)
تشخيص پيش از لانه گزيني جنين (PGD): افزايش سن مادر و همچنين وجود بيماري‌هاي ژنتيكي در زوج‌هاي در معرض خطر مي‌تواند باعث افزايش خطر بروز ناهنجاري‌هاي كروموزومي در نوزاد شود.
سابقا از روش هاي تشخيص ژنتيكي قبل از تولد موسوم به PND براي بررسي ناهنجاري‌هاي كروموزومي جنين قبل از تولد استفاده مي شد. اما در صورت تشخيص ناهنجاري در جنين، تصميم گرفتن در مورد سقط جنين براي زوج بسيار مشكل بود و صدمات جسمي و رواني را براي آنها در پي داشت. اكنون با استفاده از روش‌هاي تشخيص ژنتيكي پيش از لانه گزيني موسوم به PGD ،مي توان از بروز اين مشكلات جلوگيري كرد.
شانزده الي هیجده ساعت بعد از انجام لقاح، تخمك‌ها را از نظر لقاح ارزيابي مي كنند و آن دسته كه داراي دو پيش هسته هستند را كشت مي‌دهند. سپس در روز سوم هنگامي كه جنين در مرحله ۶ تا ۸ سلولي است يك يا دو بلاستومر را جدا و ارزيابي مي‌كنند.
موفقيت درمان‌های ناباروری در كنار تشخيص پيش از لانه گزيني جنين (PGD) به چند دليل افزايش مي‌يابد:
- جنين انتخاب شده جنين سالمي است.
- از شكل گيري و تولد كودكان با ناهنجاري‌هاي ژنتيكي جلوگيري مي‌شود.
- براي برداشتن بلاستومر يا سلول‌هاي جنيني ناگزير سوراخي در كمربند جنيني يا زونا ايجاد مي‌شود كه اين مجرا مي‌تواند مبدأ لانه گزيني بهتر جنين در رحم باشد.
پاره‌اي از موارد كاربرد تشخيص پيش از لانه گزيني جنين (PGD) به شرح زير است:
- بيماراني كه بيش از ۳ بار عمل IVF يا ميكرواينجكشن انجام داده‌اند، اما منجر به حاملگي نشده است.
- هنگامي كه سن خانم بيش از ۳۵ سال باشد.
- مواقعي كه ناهنجاري‌هاي ساختاري مانند ترانس لوكيشن (جابه‌جا شدن قطعات كروموزومي) در آزمايش كاريوتايپ زوجين وجود دارد.
- در سقط‌هاي مكرر كه عوامل ديگري براي سقط وجود نداشته است.
- تشخيص جنسيت در بيماري‌هايي مانند هموفيلي كه وابسته به جنس است و بروز آن به خصوص در پسران بيشتر از دختران است.
- بيماري‌هاي تك ژني مانند تالاسمي كه ممكن است در نوزاد بروز كند.