پی آر کی (PRK)
پی آر کی (PRK) مخفف فتو رفر اکتیو کراتکتومی می‌باشد. در روش پی آر کی (PRK) لایه بسیار نازکی از قرینه ( لایه پوششی ) برداشته می‌شود و انحنای آن را تغییر داده و نزدیک بینی چشم بیمار را کاهش می‌دهند.
در پی آر کی (PRK) که به صورت سرپایی انجام می‌شود، ابتدا بوسیله قطره، چشم بی‌حس می‌گردد و سپس سطح نازکی از قرینه برداشته می‌شود و پس از تابش لیزر اگسایمر از یک لنز تماسی برای پوشش سطح قرینه تا زمان بهبودی و ترمیم استفاده می‌شود و محل عمل نیز گاهی با داروی میتومایسین آغشته می‌گردد تا در صد احتمال کدورت قرنیه کاهش یابد و در هفته‌های پس از عمل نیز، بیمار از قطره‌های تجویز شده استفاده می‌نماید.
هر چه نزدیک بینی شدیدتر باشد جراحی پی آر کی (PRK) راندمان بهتری دارد. این جراحی بر روی افراد دوربین منجر به کاهش شماره چشم می‌شود و هرچه میزان دوربینی کمتر باشد، عمل موفقیت آمیزتر است.
استفاده از قطره‌های تجویز شده، مراقبت‌های پس از عمل و انجام دقیق دستورات چشم پزشک ، نقش بسیار مهمی در بهبودی سریع‌تر دارد. با این روش جراحی می‌توان دوربینی، نزدیک بینی و آستیگماتیسم (متوسط) را اصلاح کرد.
مزایای پی آر کی (PRK):
- دقت بالا در اصلاح دید بویژه نزدیك‌بینی.
- كوتاه‌تر بودن زمان عمل نسبت به لیزیك.
- نبودن عوارض ناشی از برداشتن فلپ (لایه) قرنیه
- عدم نیاز به میکروکراتوم و تکنولوژی مربوطه
- عدم بروز التهابهای عمقی قرنیه
- قابلیت انجام در قرنیه‌های نازك به دلیل عمق نفوذ کمتر
پی آر کی (PRK) برای افرادی كه مردمك درشت وقرنیه نازك دارند و یا مبتلا به خشكی چشم می‌باشند مناسب است. ترمیم اپیتلیوم معمولا روز پنجم پس از عمل کامل می‌شود. اگر از پانسمان لنز تماسی استفاده می‌شود باید به محض ترمیم اولیه اپیتلیوم برداشته شود. دید و شماره ثابت ممکن است تا چند ماه پس از عمل قطعی نشود. توصیه می‌گردد پس از جراحی پی آر کی (PRK) از عینک‌های آفتابی طبی حداقل برای شش ماه تا یک سال استفاده گردد تا نور مستقیم خورشید به چشمان صدمه‌ای وارد نکند.