تلقيح درون رحمي(IUI)
تلقيح درون رحمي (IUI) به دو دلیل انجام می‌گیرد:
- در مواردي كه مرد مشكلاتي مانند كمي حجم مايع اسپرم، كم بودن تعداد اسپرم، كمي تحرك اسپرم يا كاهش ميل جنسي دارد.
- در مواردي كه زن مشكلات ترشح گردن رحم و يا اختلال ايمني منجر به ناباروري دارد و يا به علت درد و شرايط خاصي مانند واژينيموس امكان مقاربت طبيعي ندارد.
در آميزش طبيعي حدود ده درصد از اسپرم ها از واژن به گردن رحم مي‌رسند اما با عمل تلقيح درون رحمي (IUI) تعداد بيشتري از اسپرم هاي با كيفيت مناسب به داخل رحم راه مي‌يابند. اين روش نسبتا ساده و بدون درد است و در مطب پزشك و بدون نياز به بيهوشي نيز قابل انجام است.قبل از عمل، معاينات لازم، آزمايش‌هاي روتين، آزمايش‌های هورموني و عكس برداري از رحم براي اطمينان از بازبودن لوله‌هاي رحمي انجام می‌شود.
روز دوم يا سوم قاعدگي سونوگرافي براي بررسي وضعيت تخمدان و رحم و درصورت نياز شروع مصرف دارو براي تحريك تخمك گذاري و بالا رفتن شانس باروري انجام مي‌شود. بعد از مصرف دارو، چند نوبت سونوگرافي در روزهاي مختلف انجام مي‌شود.و زماني كه فوليكول (كيسه حاوي تخمك در تخمدان) به اندازه مناسب رسيد داروي HCG به صورت عضلاني تزريق مي‌گردد كه سبب بلوغ تخمك و انجام تخمك گذاري می‌گردد. ۴۰ ساعت پس از تزريق HCG بيمار مراجعه کرده و مايع اسپرم مرد تهيه مي شود.و عمل تلقيح درون رحمي (IUI) انجام می‌شود.
بيمار مدت كوتاهي بعد از تلقيح درون رحمي (IUI) مرخص مي‌شود. نيازي به استراحت مطلق نيست و بيمار مي‌تواند فعاليت هاي عادي خود را داشته باشد. بديهي است آرامش روحي و رواني و پرهيز از شرايط پر اضطراب مي‌تواند در موفقيت عمل مؤثر باشد. معمولا دو هفته بعد از عمل تلقيح درون رحمي (IUI) آزمايش هورموني جهت بررسی مقدار BHCG خون انجام می‌شود. افزايش اين هورمون اولين نشانه بارداری است.